Temat: „ Zbrodnia i kara” jako świadectwo kryzysu i próba zachowania chrześcijańskiej hierarchii wartości, rozwiń temat odwołując się fragmentu powieści Dostojewskiego ( rozmowa Roskolnikowa z Porfirym). Wykaż się znajomością całego utworu.

 

                 “Zbrodnia i kara“ Dostojewskiego opowiada i ludziach z marginesu społecznego Petersburga i toczy się w latach 80-tych w XIXw. Ukazuje nam krysys moralności chrześcijańskiej. Moralność została dana nam od Boga i mówi o przestrzeganiu dekalogu a w nim najważniejszego przykazania „nie zabijaj” następnie nakazuje nam miłować bliźniego a w tym swoich nieprzyjaciół na koniec Pan Bóg podkreśla ze wszyscy ludzie są sobie równi. Głównym bohaterem utworu jest Raskolnikow, który w artykule napisanym w czasie, gdy był studentem, złamał podstawowe prawa chrześcijańskie, a następnie zabił Lichwiarkę, czym potwierdził swoja odmienność poglądów.

                Rozmowa Porfirego z Roskolnikowem dotyczy artykułu napisanego przez głównego bohatera , odbyła się ona  u Porfirego, wkrótce po zabójstwie  Aliony Lizawiety. Podstawowym problemem artykułu to, że niektórzy ludzie mogą zabijać dla dobra ogółu. W swoich rozważaniach Rodion zawarł myśl, że wybitne jednostki, czyli ludzie niezwykli, mają wpływ na rozwój cywilizacji, sztuki, gospodarki i kultury, mogą wiec oni łamać prawo w imię wyższych celów, wolno im dokonywać zbrodni. Natomiast zwykli ludzie powinni podporządkowywać się wybitnym jednostkom. Musza oni przestrzegać obowiązujących praw moralnych i religijnych, ponieważ w przeciwieństwie do ludzi niezwykłych nie tworzą niczego, zabiegają jedynie o przetrwanie. Prawa stworzone przez Roskolnikowa są sprzeczne z prawami boskimi i moralnymi.

Zabił on Lichwiarkę zgodnie z postanowieniami artykułu, dla dobra ogółu, chciał rozdać kosztowności, które wziął Lichwiarce ludziom najbardziej potrzebującym. Postąpił on sprzecznie z prawami moralnymi, jest to kryzys moralności jaki panował w tych czasach w Petersburgu. Ludzie żyjący na marginesie społecznym z powodu swojej biedoty i niedostatku musieli kraść a w niektórych przypadkach posuwać się do morderstw jak nasz bohater powieści. Raskolnikow złamał prawa boskie, postąpił dokładnie sprzecznie z nimi.

Rodion po zbrodni stał się zupełnie innym człowiekiem. Po pierwsze odrzucił swoją własną teorie na temat zbrodni uzasadnionej. Przede wszystkim uznał, że nie jest wybitnym człowiekiem, który byłby w stanie pomóc ludziom, zlikwidować krzywdy i niesprawiedliwość społeczną. Doszedł do wniosku ze zabójstwo Lichwiarki było zwykłym morderstwem, podłością a nie działaniem w imię wyższych celów. Człowiek wybitny nie zniżył by się do zabicia staruszki. Raskolnikow po zbrodni utracił swe człowieczeństwo, poczuł się niegodny obcowania ze wspólnotą ludzką i dobrowolnie chciał przyjąć karę i odpokutować swoje winy.

Dzięki miłości Soni, a także lekturze Pisma Świętego dokonała się w nim odnowa wewnętrzna. Stał się lepszym człowiekiem, zrozumiał wartości jakie chciał przekazać na Bóg . odkrył on prawdziwy cel w życiu, uznał ze jest to miłość jaką czuł do Soni. Dla niej zmienił się, przyznał się do winy i chciał odbyć karę.

Całkowite odrzucenie wartości moralnych i chrześcijańskich powoduje załamanie psychiczne człowieka, stan w jakim znajdował się Rodion po zbrodni jest tego dowodem. Człowiek taki nie jest w stanie udźwignąć tego ciężaru, następstwem jest jest upadek i stoczenie się na dno. Ludzie czują wtedy odrzucenie społeczeństwa oraz niechęć do obcowania z innymi. Jednak miłość do drugiego człowieka oraz przyjęcie wartości jakie przekazał nam Bóg może być początkiem przemiany wewnętrznej. Przyznanie się do błędu, pokorne zadośćuczynienie oraz odbycie kary, powoduje odbudowe własnego ja oraz swoich wartość.